کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۲۹: دوش با خود ترانه می گفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش با خود ترانه می گفتم غزل عاشقانه می گفتم جام بر کف حکایت لب بار به شراب مغانه میگفتم شیم از زلف او چو بود دراز با خیالش نسائه میگفتم صفت دانه های گوهر اشک پیش در یگانه میگفتم در میان ستاره ها مه را پیش حسنش سهانه میگفتم غمزه اش را چو نی می گفتند دل خود را نشانه میگفتم ز آتش روی مجلس افروزش شمع را یک زبانه میگفتم سر زلفش چو شانه میزد باد اصلح الله شانه میگفتم گر ز سر می گذشت آب دو چشم باکس این ماجرا نه میگفتم تا دم صبح سرگذشت کمال سر بر آن استانه می گفتم کمال الدین خجندی