کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۱۷: چه رنجم از تو گر کشتی به نازم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه رنجم از تو گر کشتی به نازم که نازت عمر نو بخشید بازم چو کارم جز بریدن نیست از خویش چرا باشد ز تیغت احترازم طبیبی شربت من گر نسازی از قند به به خون دل بسازم ز ابرویت چو رو آرم به محراب سر زلفت بود عقد نمازم نظر کج باختی گفتی به آن زلف دوزخ دارد چگونه کج بنازم سر زلفت مرا عمر درازست خداوندا بده عمر درازم کمال از بندگان ماست گفتی بدنه اقبال دایم سرفرازم کمال الدین خجندی