کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۴۱: ز غمزه های نو چندانکه ناز میبارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز غمزه های نو چندانکه ناز میبارد مرا ز هر مژه اشک نیاز می بارد سرشک ماز تو باران نو بهاران است که لحظه ای نستاده است و باز میبارد بریخت پیکر محمود و چشم او در خاک هنوز خون بفراق ایاز می بارد ز دوری به روی تو چشم بیدارم ستاره ها بشبان دراز می بارد ز خنده هاش که میریزدم نمک به جگر ملاحت از لب آن دلنواز میبارد چو دوری از رخ او بی صفائی ای صوفی گر از جبین تو نور نماز می بارد دلیل سوختگیهاست گریه های کمال که اشک شمع ز سوز و گداز می بارد کمال الدین خجندی