کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۰: باز گل دامن به دست عاشقان خود نهاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز گل دامن به دست عاشقان خود نهاد غنچه لب بگشود و بلبل را به باغ آواز داد ابر درهای عدن پیش گل و سوسن کشید باد درهای چمن بر روی گلبویان گشاد سرو ما بر کرد ناگه سر ز صحن بوستان پیش او هر جا درختی بود بر پا ایستاد گل حکایت کرد و سرو از نازکی و لطف بار آب گریان آمد و در پای این و آن فتاد در بهشت باغ خوش باشد می چون سلسبیل خاصه از دست تان گلرخ حوری نژاد هر بهاری را که هست ای دل حزانی در قفاست خوش برآ روزی در چونگل بالب خندان وشاد بر ورق دارد گل رنگین بخون این خط کمال شاد زی چون عمر باد است ای برادر عمر باد کمال الدین خجندی