کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۸: از گریه مرا خانه چشم آب گرفته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از گریه مرا خانه چشم آب گرفته است وز نه ما چشم ترا خواب گرفته است دارد گرمی زلف تو پیوسته بر ابرو گونی دلت از صحبت احباب گرفته است از بار گهر گرچه بناگوش تو آزرد صد گوش به عذرش در سیراب گرفته است با طلعت تو شمع چه حاجت شب ما را چون روشنی از پرتو مهتاب گرفته است چون عابد پر حیله به صد مکر و فن آن چشم پوشیده به گوشه محراب گرفته است زاهد که بجز روزه و کنجی نگرفتی با یاد لبت جام میناب گرفته است بفرست کمال این غزل تر سوی تبریز چون سیل سرشکت ره سرخاب گرفته است کمال الدین خجندی