حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ٢٥٨: حيف آيدم که چون تو نگار پريوشى
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حيف آيدم که چون تو نگار پريوشى گردد نديم و همنفس ديو ناخوشى تا عالمى نسوزد از اين آه آتشين از خون ديده ميزنم آبى بآتشى عشاق را بقامت تو دل همى کشد چون قد تو نديد کسى سرو دلکشى سلطانيم نگر که همه شب بکوى تو بالين ز خشت دارم و از خاک مفرشى تا ديده دل بروى تو آنخال عنبرين دارم بسان زلف تو حال مشوشى من نيز بودم آدمى و عقل داشتم ديوانه گشتم از غم چون تو پريوشى در روز حشر مست برآيد حسين اگر نوشد ز لعل تو مى صافى بيغشى حسین خوارزمی