حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٧٥: سرگشته در اين باديه تا چند بپوئيم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرگشته در اين باديه تا چند بپوئيم اى کعبه مقصود ترا از که بجوئيم ما شيفته باد صبائيم شب و روز باشد که نسيمى ز رياض تو ببوئيم گر در حرمت محرم اسرار نباشيم بارى نه بس است اين که گداى سر کوئيم در دين وفا سجده ما نيست نمازى تا چهره بخون دل آشفته نشوئيم بر هستى ما سنگ فنائى بزن اى عشق چون غرقه بحريم چه محتاج سبوئيم رقص و طرب ما همه از زخم تو باشد کاندر خم چوگان رضاى تو چو گوئيم ما همچو حسين از غمت آشفته سرشتيم معذور همى دار گر آشفته بگوئيم حسین خوارزمی