جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۰۷: آمد به مشامم ز سر زلف تو بویی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آمد به مشامم ز سر زلف تو بویی واندر طلبت زد دل تنگم تک و پویی من گشته چو گویی به جهان در تک و پویم باشد که بیابم ز سر زلف تو بویی قدّت ز دو چشمم نشود دور نگارا زان رو که کند سرو وطن بر لب جویی گویند که صبرست دوای دل عاشق صبر دل عشّاق تو سنگست و سبویی چون دل بشکبید ز دو لعل شکرینش چون صبر کند دیده ام از روی نکویی از تاب دو چوگان سر زلف تو یارا سرگشته میدان تو گشتیم چو گویی از گوی زنخدان تو سرگشته جهانی تدبیر چه باشد چو نبردم ز تو بویی جهان ملک خاتون