جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۰۰: تا کی بود دو چشمت در عین دلربایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی بود دو چشمت در عین دلربایی وآنگه کند ز پیشم او میل بر جدایی دردست در دل من باشد علاج وصلش بر من ترحّمی کن چون درد را دوایی طاقم ز صبر جانا طاقت نماند یارا دوری مجو ز پیشم چون نور چشم مایی ای سرو راست قامت تا کی کنم قیامت از روی لطف خواهم روزی ز در درآیی گر یک نظر به حالم اندازی ای پری روی ای نور هر دو دیده لطفی بود خدایی تو پادشاه حسنی بر حال ما نظر کن در کوی شاه ما را رسمی بود گدایی جهان ملک خاتون