جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۹۹: بیا جانا که دردم را دوایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا جانا که دردم را دوایی ز جان مشتاقتم آخر کجایی نمی بینم جهان را بی جمالت تو می دانی که نور چشم مایی ندارم بی تو یک دم صبر و آرام بگو تا کی کنی از ما جدایی تو جان رفته ای از بر خدا را نه وقت آمد که بازم با تن آیی اگر یک شب درآیی از درم شاد بود در شأن من لطف خدایی نیامد وقت آن جانا که از لطف عنان دوستی سویم گرایی چرا بیگانه وش گشتی به یکبار که برچیدی بساط آشنایی نکردی رحمتی بر حال زارم نگارا پیشه کردی بی وفایی تو سلطان جهانی من گدایت کنم از جانب وصلت گدایی جهان ملک خاتون