جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۸۹: ماهیست نشسته به سر مسند شاهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماهیست نشسته به سر مسند شاهی می نازد و پیداست از او فرّ الهی از ملک جهان کام دلت جمله روا باد در دامن مقصود تو باد آنچه تو خواهی پشتم به تو گرمست و دلم با غم تو خوش زان روی که ما را به جهان پشت و پناهی تشبیه بنفشه به سر زلف تو کردم باری خجلم نیک از آن روی سیاهی گر زآنکه ز من سرّ غم عشق بپرسند من مردمک دیده بدارم به گواهی بر خاک مذلّت تو بنه گردن طاعت وز درگه او سر مکش ار بنده راهی ای حاصل عمرم ز تو جز خون جگر نه وی شوق دلم بر رخ تو نامتناهی جهان ملک خاتون