جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۷۱: تا به کی جانا دلم پر خون کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا به کی جانا دلم پر خون کنی وز میان دیده ام بیرون کنی تا کی از بار فراقت دلبرا پشت امّید مرا چون نون کنی تا کی از هجر خود ای لیلی عهد در غم عشق خودم مجنون کنی در فراق روی خوبت تا بچند جویبار دیده ام جیحون کنی این دل پردرد بی درمان من از غم هجران خود محزون کنی کم کنی هر روز از ما دوستی در جهان با دشمنان افزون کنی ای دل مسکین بساز و دم مزن ور نسازی با غم او چون کنی جهان ملک خاتون