جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۶۸: جانا چه باشد ار نظری سوی ما کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جانا چه باشد ار نظری سوی ما کنی امّید خسته ای ز وصالت دوا کنی تا بر شب وصال تو امّید بسته ام جانا تو میل هجر بگو تا چرا کنی هستی تو پادشاه ملاحت چه کم شود از روی لطف گر نظری بر گدا کنی بسیار وعده ای به وفا کرده ای کنون واجب بود که وعده خود را وفا کنی یک دم به وصل خویش دو دست دلم بگیر کز پا درآمدیم تو تا کی جفا کنی جانا طبیب درد دل عاشقان تویی از لعل لب مگر دل ما را دوا کنی جهان ملک خاتون