جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۲۴: بو که آن ماه من اندر چمن آید روزی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بو که آن ماه من اندر چمن آید روزی حال زار منش اندر نظر آید روزی گرچه پیچید عنان از من بیچاره به خشم خبری زان بت بدخو مگر آید روزی ور چه مستست چو آن نرگس رعنا همه روز بو کز آن بی خبری با خبر آید روزی با کمان خانه ابروت ....... تیر آه دل من با سپر آید روزی تا به کی در ظلمات شب هجران باشم آفتابی مگر از وصل برآید روزی گل بستان امید من خون گشته جگر مگر از آب دو چشمم به سرآید روزی من به بوی کرمش گرد جهان می گردم کز در لطف مگر باز درآید روزی جهان ملک خاتون