جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۱۷: تا کی ز سر زلف تو ما را ننوازی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی ز سر زلف تو ما را ننوازی در بوته عشقم چو زر و سیم گدازی ای باد برو حال دل خسته هجران بر دوست بده عرضه که تو محرم رازی رازیست درین دل که تو دانی به حقیقت کز بنده نیازست و ز تو بنده نوازی مجروح شدم دل ز جفا و ستم چرخ آخر تو چرا مرهم این ریش نسازی سرو ار چه بود راست چو چوبی بدنست او تشبیه به قدّت نتوان کرد به بازی با سرو دلم گفت که دیدی قد او را در ملک جهان گر چه تو در کوی مجازی جهان ملک خاتون