جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۹۲: چه باشد ار ز من خسته دل تو یاد آری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه باشد ار ز من خسته دل تو یاد آری ز روزگار وصال و ز عهد دلداری مکن تو عهد فراموش و مگسل آن پیمان مکش چو سرو سر از ما اگر وفاداری ز جور و غصه بیازرده ای دل ما را چه باشد ار ز وصالم به لطف باز آری ندادیم شبکی کام دل ز لعل لبم ببردی از من بیچاره دل به عیاری عزیز مصر دل خلق عالمی بودم مکن چنین به عزیزان کسی کند خواری؟ به خواب دیده ام آن روی همچو ماهوشش چه باشد ار بنماید دمی به بیداری به چشم مست و سر زلف دل ز ما بربود نداد کام دل ما زهی سیه کاری نهاد بار جهان بر دل من آن دلبر وفا نکرد و جفا می کند به سر باری منم تو را ز جهان بنده ای بدار مرا که آن زمان به تو زیبا بود جهانداری جهان ملک خاتون