جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۹۱: نگارینا ز نامم ننگ داری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگارینا ز نامم ننگ داری به خون جان مرا آهنگ داری نبخشی بر من رنجور مهجور چرا آخر دلی چون سنگ داری مرا با تو سر صلحست باری اگر با ما تو رای جنگ داری دلم بردی و در خونش فکندی به دستان صد چنین نیرنگ داری دلت بر من نمی سوزد همانا که بر آئینه دل زنگ داری به غور حال زار عاشقان رس که هوش و رای با فرهنگ داری نظر کن بر گدای خویش زیراک ز شاهی در جهان اورنگ داری دلا گر عاقلی در موسم گل دو گوش هوش را بر چنگ داری ببردی آبروی من از آن روی که باد از وصل او در چنگ داری چرا بی روی خوبت ای دلارام جهان بر من چو زندان تنگ داری جهان ملک خاتون