جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۸۶: ای که ز دولت و اقبال تو برخورداری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که ز دولت و اقبال تو برخورداری برخور از عمر و جوانی که تو در خور داری چون دلت می دهد ای سنگدل عهد شکن بی خطایی که ازین غمزده دل برداری دل نداری و گرت هست دلش نتوان گفت آن مگر آهن و سنگست که در بر داری گفتمش زلف تو در خواب ببینم گفتا این محالست چه سوداست که در سر داری ای به شیرین سخنی خسرو خوبان جهان شور فرهاد چه دانی تو که شکّر داری چون لب و کام من از جام وصالت خشکست دایم از گریه چرا دامن من تر داری چون تو مجموعه لطفی ز چه در شأن جهان بیشتر آیت جورست که از بر داری شاد بادا دلت از من چه غمت خواهد بود تو که در ملک جهان این همه غمخور داری از جهان کام چه جویی دگر ای خام طمع چون همه کام دل دوست میسّر داری جهان ملک خاتون