جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۸۲: چه جرم رفت که یکباره مهر ببریدی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه جرم رفت که یکباره مهر ببریدی چه اوفتاد که از ما عنان بپیچیدی به قول و عهد تو دیگر که اعتماد کند که هر سخن که بگفتی از آن بگردیدی هزار بار بگفتم که نشنوی زنهار ز دوستان سخن دشمنان و نشنیدی بگفتیم که به کام دلت رسانم زود به کام دل نه ولیکن به جان رسانیدی چه دوستیست که احوال ما نمی پرسی چه دشمنیست که از یار خویش ببریدی چه حالتیست که با بندگان نپردازی چه صورتیست که از دوستان ببرّیدی جهان ز دست مده بعد ازین به کام حسود کنون [که] کام دل خویش از جهان دیدی جهان ملک خاتون