جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۷۲: به رخ چون ماه تابانی به قد چون سرو آزادی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به رخ چون ماه تابانی به قد چون سرو آزادی چنین نبود بنی آدم یقینم کز پری زادی تویی آزاد سرو ما به جوی خلد بر رسته شدیم از جان تو را بنده نمی خواهیم آزادی بده دادم نگارینا ز روز وصل خود یک شب بترس از ناله زارم مکن زین نوع بیداری به جان آمد دلم دیگر ز غم خوردن به جان آمد بگو آخر عزیز من علی رغمم چرا شادی مرا بار غمت بر دل بسی بود ای بت مه روی چرا داغی ز هجرانم دگر بر سینه بنهادی جهان ملک خاتون