جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۷۱: دردا که نیست روز غمت را نهایتی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دردا که نیست روز غمت را نهایتی تا کی نباشدت سوی یاران عنایتی تا چند بر دل من مسکین ستم کنی باشد جفا و جور تو را نیز غایتی گفتی وفا کنم نکنی گفتمت به عهد آری بود وفای تو جانا حکایتی چونست من به وصل تو مشتاق و تو ملول از دل به دل نمی کند آخر سرایتی جهان ملک خاتون