جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۵۱: بازم از سودای زلفت مست و شیدا کرده ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بازم از سودای زلفت مست و شیدا کرده ای بازم اندر دیده ی بینا تو مأوا کرده ای از شراب لعل فامت وز دو چشم نیمه مست بر سر بازار عشقم باز رسوا کرده ای از فروغ روی همچون ماه و خورشیدت دگر دیده ی جان من بیچاره بینا کرده ای ای دل سرگشته بازت آتشی در جان فتاد از دو زلف و روی او با خود چه سودا کرده ای خانه ی خود را سیه کردی و ما سرگشته ایم خانه ای در شست زلفش باز پیدا کرده ای در سرابستان جان آخر چرا ای سرو ناز روی در گلهای بستان پشت بر ما کرده ای ای سرشک دیده ی غمدیده ی ما از چه روی راز ما را در جهان یکباره افشا کرده ای جهان ملک خاتون