جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۴۶: عالم همه خوش بوی شد از بوی بنفشه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عالم همه خوش بوی شد از بوی بنفشه میل دل عشاق همه سوی بنفشه از عکس رخت سرخ شده رنگ شقایق وز رشک خطت گشته سیه روی بنفشه گفتند چرا سر ز غمش بر سر زانوست گفتا که چنین است همی خوی بنفشه تا سر بنهد بر خط سبز تو چو سنبل بنوشت عذار تو خطی سوی بنفشه بر بوی خطت شاید اگر عذر نهندم گر بر نکنم خیمه ز پهلوی بنفشه گر سنبل زلفت به چمن باز گشایند افتد گره از رشک در ابروی بنفشه بر بوی سر زلف دلاویز تو دارم دلبستگیی با خم گیسوی بنفشه بشکست به بازوی زنخدان چو گویت چوگان سر زلف تو بازوی بنفشه از نرگس مستت که جهان بین جهانست ماننده ریحان شده هندوی بنفشه جهان ملک خاتون