جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۳۳: ای ما جهان و جان را بر باد عشق داده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای ما جهان و جان را بر باد عشق داده وز دیده در فراقت صد جوی خون گشاده مهر تو در دل ما تا هست روح باقیست با عشق چون بزادی مادر مرا بزاده عشق تو شهسواریست بر بادپای چون برق با او چه گونه کوشد مسکین دلی پیاده گویی مرا ملولی ای جان و دل چه گویم ناخوش دلم ز هجران تو سرخوشی ز باده با سرو آب می گفت سرکش چنین چرایی تو سر کشیده و ما سر در پیت نهاده ابروی و چشم خوبان دل می برند از آن روی پیوسته میل دلها بر عارضیست ساده جهان ملک خاتون