جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۰۹: ای دیده ی بخت جهان در آرزوی روی تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دیده ی بخت جهان در آرزوی روی تو وی قبله ی جان جهان طاق خم ابروی تو ای نور چشم من صبا آورد بویت سوی ما عمریست تا جان می دهد مسکین دلم بر بوی تو تا چند چوگان جفا جانا زنی بر جان ما دانی که من سرگشته ام مانند گو در کوی تو ای سر و سیم اندام ما زنهار از ما سرمکش تا بنگرم در قامتت ای دیده ی ما سوی تو چشمان تو ترک خطا زلف تو از مشک ختن دانی که عمری تا شدم از جان و دل هندوی تو آخر ز روی مرحمت روزی ز حال من بپرس باشد که رحمی آیدت ای روی عالم سوی تو از حد بشد بر ما جفا میلی کن آخر سوی ما مسکین دل بیچاره ام آمد به جان از خوی تو جهان ملک خاتون