جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۰۳: آمد دل ضعیف من اندر پناه تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آمد دل ضعیف من اندر پناه تو کرد او وطن به سایه زلف سیاه تو هم در پناه زلف تو باد انتقام او یارب به سرّ سینه مردان راه تو آخر نظر به حال من مستمند کن کز جان و دل منم به جهان نیکخواه تو گر بر کنار مردم چشمم گذر کنی باشد در آب دیده ی مردم شناه تو دل گفت با دو دیده تو رفتی به خون من بر خود نمی توان که ببندم گناه تو ور نیست باورت که تو با من چه کرده ای باشد سرشک چهره ی زردم گواه تو ای دل ز آه و ناله ی بی حاصلت چه سود در وی اثر نمی کند این سوز و آه تو جهان ملک خاتون