جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۹۲: ای به قد چون سرو نازی صد هزاران آفرین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای به قد چون سرو نازی صد هزاران آفرین در سرابستان جان سروی نروید این چنین با وجود آنکه بر ما نیستت میلی چنان در سر کار تو کردم ای صنم دنیا و دین من ز عشقت هیچ می دانی چه دارم در جهان دیده ی پر خون ز هجران و دلی دارم حزین ای سهی سرو گل اندامم به نام ایزد ز ما دل ربودن نیک می دانی هزاران آفرین گه گهی از روی لطفم گر نوازی می شود ای مسلمانان طمع از وی ندارم بیش ازین چون ز عشقت بر لب آمد جان شیرینم ز غم بیش ازین بر ما مکن جور و ستم ای نازنین زاریم از حد گذشتست و ز حال زار من گوییا دارد فراغت آن نگار مه جبین گر چه طوبی بگذری در باغ جان ما روان خاک پایت را بساید ارغوان و یاسمین گر نقاب از چهره چون ماه بگشایی یقین خیره گردد در جمالت دیده های حور عین آتش اندر ما زدی و آب چشم از حد گذشت هم حذر باید ز آب چشم و آه آتشین من تو را بگزیده ام از جمله خوبان جهان بر من مسکین چرا یاری دگر کردی گزین جهان ملک خاتون