جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۸۵: آه از ستم زمانه ی دون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آه از ستم زمانه ی دون کاو کرد مرا جگر پر از خون از درد فراق آن دلارام از دیده روان شدست جیحون قدی چو الف که بود ما را از تاب فراق کرد چون نون لیلی صفتا منم ز شوقت سرگشته به کوه و دشت مجنون عشق رخت ای بت ستمگر نتوان که ز دل کنیم بیرون از دیده نمی رود خیالت یادم نکنی ز بخت وارون چشم تو بریخت خون دلها هردم به هزار مکر و افسون آب رخ ما ز آتش هجر کردی تو به خاک راه هامون بر هر دو جهان تو حاکمی عدل ما را نرسد چگونه و چون جهان ملک خاتون