جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۷۹: زمانه تا به کی آخر جفا کند بر من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زمانه تا به کی آخر جفا کند بر من به آتش غم هجران بسوزدم خرمن نسیم زلف تو گر بشنوم ز باد صبا چنان بود که به یعقوب بوی پیراهن شکسته دل منم از تاب هجر تو زین بیش دل حزین مرا همچو زلف خود مشکن نسوخت بر من مسکین دلت نشاید گفت تو نام دل منهش کان دلیست از آهن بیا و بر سر و چشم جهان نشین عمری که رفته ای ز بر من چنانچه جان ز بدن اگر برم به زبان نام تو ز غایت شوق هراز بار بشویم به مشک ناب دهن جهان ملک خاتون