جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۷۷: صبح وصال کی دمد زین شب لاجورد من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبح وصال کی دمد زین شب لاجورد من شکوه هجر چون کند این دل پر ز درد من آتش اندرون من در تو اثر نمی کند هم اثری کند مگر در دل آه سرد من خون دلم ببین که چون می رود از دو چشم جان ای دل و دیدگانم از غصّه به روی زرد من نیک به غور من برس کز غم تو چه می کشم ور نرسی به غور ما کی برسی به گرد من با قد همچو سرو ناز ای بت شوخ دلنواز از لب لعل خویش باز برده خواب و خورد من ششدر خاروش دگر کرد زیاد داو را از شش و پنج و چار بین نرد حریف نرد من جهان ملک خاتون