جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۵۲: سهی سروا گذاری سوی ما کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سهی سروا گذاری سوی ما کن امید ناامیدی را روا کن به جان آمد دلم از درد دوری بیا درد دل ما را دوا کن جفا تا کی کنی بر من نگارا خلاف رای خود روزی وفا کن ز روی لطف و یاری رحمت آور بدین بیچاره و تندی رها کن بهار آمد زمانی خوش برآسا عزیز من به ترک ماجرا کن به عشق روی تو شد مبتلا دل به وصلت چاره این مبتلا کن الا ای مردم چشم جهان بین به محراب دو ابرویش دعا کن ز خوان وصل تو بس بی نواییم ز لطفت رحمتی بر بینوا کن به کوری حسودان یک دو روزی بیا جانا و رو در روی ما کن تویی شاه جهان و من گدایی نظر گر می کنی سوی گدا من جهان ملک خاتون