جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۴۶: باد نوروزی برآمد خیمه بر گلزار زن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد نوروزی برآمد خیمه بر گلزار زن دست دل در بوستان در دامن دلدار زن بوی خیری و بنفشه می دهد در بوستان بلبل شوریده بر گل ناله های زار زن باغبانا گوش دل بر عندلیب عشق کن گل رسید اینک به بستان آتش اندر خار زن یار باز آمد علی رغم حسود تنگ دل مطرب مجلس بیا و طعنه بر اغیار زن ای صبا چون می روی با یار قلاّشم بگو حلقه ی شوقی بیا و بر در خمّار زن بخت ما را می نوازد حالیا از وصل دوست با رقیب من بگو رو سر بر آن دیوار زن گر دلم را غیر نام دوست آید بر زبان همچو منصورش بگیر و زنده اش بر دار زن جهان ملک خاتون