جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۲۶: صبا شاد آمدی از کوی جانان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبا شاد آمدی از کوی جانان چه داری راست گوی از بوی جانان عبیر و عنبر ساراست گویی نسیم طرّه گیسوی جانان خوش آوردی که جانم تازه کردی به بوی دلپذیر از کوی جانان برو بادا ز من در گردنت باد ببر از من پیامی سوی جانان که جان آمد مرا بر لب از این بیش نمی تابد فراق روی جانان مرا از قبله گر پرسند گویم شدم محراب جان ابروی جانان به روی مهوش آن نور دیده کنون آشفته ام چون موی جانان چه گویی در سر کوی فراقش دلم سرگشته از باروی جانان سمن در سایه شمشاد می گفت منم از جان و دل هندوی جانان دلم گم گشته از من در جهانست شده عمریست هم زانوی جانان جهان ملک خاتون