جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۰۹: بهار آمد بیا تا خوش برآییم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهار آمد بیا تا خوش برآییم ز دیگر عاشقان ما بر سر آییم گل رویت یکی، بلبل فراوان دو بلبل بر گلی خوشتر سراییم گل رویت چو پوشد زلف مشکین به شب نالیم و روز دیگر آییم اگر راهم نباشد در گلستان به عشق گل زمانی دیگر آییم دلا صبری نما در بردباری مگر با روز هجرانش برآییم بگفتا من چو سرو آزاد گشتم نگویی ما چگونه در بر آییم نگنجد قامتم در بیت احزان بگو ما چون شبی از در درآییم چو از شیرین ندارم هیچ خطّی ضرورت را به تنگ شکر آییم جهان ملک خاتون