جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۷۰: شبت خوش باد همچون روز خرّم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبت خوش باد همچون روز خرّم چو حال من مبادت کار در هم ز دست غم به جان آمد دل من مبادا غم کسی را یار و عمدم الا ای خوش نسیم صبحگاهی تویی مر عاشقان را یار و محرم بگو با آن نگار سست پیمان چرا پشت دلم را کرده ای خم دمی خوش نگذرد بر ما ز هجران ز بالایت بلا بینیم هردم به سوی ما خرام ای سرو آزاد مبادا از سر ما سایه ات کم چرا از وصل خود شادم نداری که بگرفتم ملال از صحبت غم مرنجانم به هجرانت از این بیش ز وصل خود مرا بنواز یک دم بهار آمد بیا و تازه دل باش جهان از باد نوروزیست خرّم جهان ملک خاتون