جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۵۹: من چو بلبل ناله های صبحگاهی می کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من چو بلبل ناله های صبحگاهی می کنم وز سرشک دیده از گل عذرخواهی می کنم از خیال ماه رویت دلبرا دانی که من غوص در دریای مهرت همچو ماهی می کنم گرچه از بار گنه در بحر غم مستغرغم لیکن ای دل تکیه بر لطف الهی می کنم صبحگاهان چون به درگاهش کنم عرض گناه روی خود گلگون ز اشک و چهره کاهی می کنم گرچه درویشم به کنج عافیت از گنج فقر بر سر تخت قناعت پادشاهی می کنم عذر بدبختی چه خواهم بی تکلّف مجرم زآنکه در راه وفا بی رسم و راهی می کنم بی نیازا بین نیازم را و عذرم درپذیر چون در این حضرت دعای صبحگاهی می کنم شرح دردی می نویسم مطلق از خون جگر گرچه کلکم را ز دیده در سیاهی می کنم گفتم ای دل تا به کی در خون جان ما شوی گفت آری از جهان ترک مناهی می کنم جهان ملک خاتون