جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۵۵: بیا که بی رخ خوبت نظر به کس نکنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که بی رخ خوبت نظر به کس نکنم به غیر کوی تو جایی دگر هوس نکنم مرا سریست به درگاه تو نهاده به خاک که التجا بجز از تو به هیچ کس نکنم به روز وصل به پای تو گر رسد دستم گرم به تیغ زنی روی باز پس نکنم بگو حواله من تا به کی به صبر کنی به جان دوست که من غیر یک نفس نکنم صبا بگوی به گل از زبان بلبل مست که من تحمّل ازین بیش در قفس نکنم دلا مرا به جهان تا که جان بود در تن ز عشق سیر نگردم ز عیش بس نکنم هوای کعبه مقصود در دماغ منست به راه بادیه من گوش بر جرس نکنم دلم چو بحر جهانست اگر رقیب خسیست یقین بدان که ز عالم نظر به خس نکنم جهان ملک خاتون