جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۲۶: من تو را یار خویش می دانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من تو را یار خویش می دانم همچو مرهم به ریش می دانم چون نداری عنایتی سوی ما این هم از بخت خویش می دانم بی رخت گل ز خار نشناسم بی لبت نوش نیش می دانم از جفا کم نمی کنی چکنم من وفا از تو بیش می دانم گرچه بیگانگی کنی با ما من تو را به ز خویش می دانم هرچه دشمن مرا ز پس گوید فعل او را ز پیش می دانم مذهب عشق ما دگر چیزست من جهان را ز کیش می دانم جهان ملک خاتون