جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰۹: همی پرسی که چونی در فراقم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همی پرسی که چونی در فراقم چه می پرسی ز خورد و خواب، طاقم دل و هوش او چنان بربود یکسر به چشم شوخ و ابروهای طاقم در وصلم به رو یکباره در بست به جان آورد دل از اشتیاقم به صبرم وعده ای داد آن نگارین نرفته تلخی آن از مذاقم نگردانم ز تو روی از جفا من مترسان ای عزیز از طمطراقم من بی خواب بی خور شب همه شب زحسرت هر دو دیده بر رواقم جهان ملک خاتون