جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰۶: ز زلفت بو نمی یابد دماغم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز زلفت بو نمی یابد دماغم به خون دیده می سوزد چراغم مرا در دل بُد این پیکان هجران نهادی از جفا بر سینه داغم چو شادی از وصالش نیست ما را چه تدبیرم بباید ساخت با غم چو امکان نیست یک گل چیدن از وصل چه حاصل ای جهان از باغ و راغم جهان بی روی گلرنگش نخواهم که از جنّت بود با او فراغم صبا آورد از زلفش نسیمی ز بوی آن معطّر شد دماغم چو گل از باغ بیرون رفت اکنون حوالت کرد هجرانش به داغم جهان ملک خاتون