جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰۲: صد ازین جور و جفا گر ز برای تو کشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صد ازین جور و جفا گر ز برای تو کشم همچنان سر همه در پای رضای تو کشم بس غم و درد که از جور تو بر جان منست این همه درد به امّید دوای تو کشم تو جفا بر من بیچاره روا می داری تا کی این بار ستمها ز جفای تو کشم یک نفس بیش مرا نیست زمانی سوی ما بگذر ای دوست که این لاشه به پای تو کشم من ز رای تو نگردم اگرم سر برود گر نفس برکشم ای دوست برای تو کشم تا کی ای دل ز غم خویش مرا خوار کنی تا کی آخر من دل خسته بلای تو کشم عافیت خواستم و گوشه ی درویشی و فقر ای خوش آن روز مگر روز جزای تو کشم چون جهان را نبود هیچ وفایی و ثبات پس چرا این همه محنت به وفای تو کشم جهان ملک خاتون