جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹۹۳: خداوندا بده عمری درازم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خداوندا بده عمری درازم ز لطف بی دریغت می نوازم تو چون بیچارگان را چاره سازی شدم بیچاره آخر چاره سازم ز هر چیزی که دانم بی نیازی ولی بر درگهت باشد نیازم دلی دارم پر از خون در زمانه چو شمع از محنت آن می گدازم نمی یارم به ظاهر حال گفتن یقین کاندر نهان دانی تو رازم عزیزم داشتی عمری که بودم نظر فرما به حال زار بازم اگرچه همچو گنجشکی ضعیفیم به فضلت نیست باک از شاهبازم غریبی مفلسی بی کار و یاری همه از قرض باشد برگ و سازم ندارم در جهان غمخوار جز غم که کند از دل مرا شادی به گازم جهان ملک خاتون