جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹۸۳: گر من ز دست هجر تو آهی برآورم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر من ز دست هجر تو آهی برآورم یا شمّه ای ز جور تو در خاطر آورم وز صد هزار درد که بر دل نهاده ای زان صد یکی اگر به عبارت درآورم خون از دل فلک بچکد از عنای من فریاد در نهاد فلک و اختر آورم آن دم مباد که بی تو برآرم نفس دمی یا جز هوای کوی غمت در سر آورم سرگشته همچو آب به گرد جهان روان تا کی نهال قدّ تو را در بر آورم زین پس چنین مکن صنما ور نه در جهان فریاد و الغیاث ز دستت بر آورم دل را قرار نیست به هجر تو دلبرا کامم بده وگرنه ز غم دل برآورم جز کوی دوست نیست مرا قبله دگر چون غیر دوست رو به کسی دیگر آورم در درد عشق دوست نداریم چاره ای جز آنکه درد را به در داور آورم جهان ملک خاتون