جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹۶۷: مهر رویش میان جان دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مهر رویش میان جان دارم راز او تا به کی نهان دارم در فراق رخ تو از دیده چند خون جگر روان دارم خود نگویی که از جفا تا کی بر سر کوی تو فغان دارم گرچه کردی کناره از سرما دل و جان با تو در میان دارم نکنم ترک عشقت ای دلبر در تن خسته تا روان دارم خالی از ذکر تو نخواهم شد ای دلارام تا زبان دارم تا به کی جور می کنی بر من این همه طاقت و توان دارم بی رخ همچو ماه و خورشیدت بس ملامت که در جهان دارم بیش از اینم به تیغ هجر مکش که به لطفت نه این گمام دارم جهان ملک خاتون