جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹۶۰: من به لطفت امید می دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من به لطفت امید می دارم مگر از غم کنی سبکبارم چون ندارم بجز تو کس به جهان ضایع از لطف خویش مگذارم ماه من جلوه داد در چشمم اوست یا خود خیال پندارم دل به جان آمد ای مسلمانان از جفای بت ستمکارم من به امّید روی چون خورشید شب همه تا به صبح بیدارم از چه میلی ندارد او سوی ما تخم مهرش میان جان کارم من ندارم تمتّعی ز وصال تا نگویی که من جهان دارم جهان ملک خاتون