جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹۵۲: دوش رویش به خواب می دیدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش رویش به خواب می دیدم روشنش همچو آب می دیدم در شب تار محنت هجران چشمه ی آفتاب می دیدم شکر معبود کردمی که رخش یک زمان بی نقاب می دیدم آن دو چشمان همچو نرگس او نیک مست و خراب می دیدم وان لب لعل آبدارش را پر ز درّ خوشاب می دیدم کاجکی زان دهان شیرینش هم به تلخی جواب می دیدم دل خود را بر آتش عشقش همه شب چون کباب می دیدم چشمه چشم ما سرابی بود سر او در سراب می دیدم ای دریغا اگر به بیداری روی او بی حجاب می دیدم وز جهانم نشد میسر وصل کاجکی هم به خواب می دیدم جهان ملک خاتون