جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹۳۶: تا دل به غم رخت نهادم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا دل به غم رخت نهادم از دیده دو جوی خون گشادم نامم چو کنند مرغ زیرک در دام غمت از آن فتادم ما را که بسوخت آتش عشق چون خاک بداده ای به بادم جانا چه کنم که مادر دهر با مهر رخت مگر بزادم تو با دگری نشسته خرّم من با غم روی دوست شادم چون نیست مرا ز وصل تو کام ناچار به هجر دل نهادم بی یاد تو نیستم زمانی یک لحظه نمی کنی تو یادم ای دوست جهان و جان نخواهم چون از دو جهان تویی مرادم جهان ملک خاتون