جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹۳۰: هنوز از باده ی وصل تو مستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هنوز از باده ی وصل تو مستم که می گیرد به جامی باز دستم چو چشم ناتوانت ناتوانم چو لعل می پرستت می پرستم ز باد صبحدم هر دم پیامی به نزد یار مشکین مو فرستم که از بوی سر زلفت نگارا به سان آهوی تاتار هستم ز پا افتاده ام از دست هجران بگیر آخر ز وصل خویش دستم من آشفته ی بی دل، دل و جان به دام زلف و سودای تو بستم به هجرانم ز دیده خون گشادی به دام زلف کردی پای بستم به دل بودم ز غم بسیار باری بحمدالله کز آن غم باز رستم جهان ملک خاتون