جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۹۷: آن مرغ که بود زیرکش نام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن مرغ که بود زیرکش نام افتاده به هر دو پای در دام در بند بلا فتاد از آغاز تا خود به کجا رسد سرانجام آیا تو کجا و ما کجائیم دردا که به هرزه رفت ایام ترسم که ز جور تو برآید ناگاه به شهر فتنه عام خرّم دل آنکه با نگاری در گوشه ی خلوتی کشد جام رخسار تو زیر زلف مشکین صبحیست مقیم بوده ی شام سرپنجه ی روزگار غدّار شیران زمانه را کند رام چون کام دل از تو برنیامد صبر از تو همی کنم به ناکام نومید مشو دلا چه دانی باشد که بیابی از جهان کام جهان ملک خاتون