جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۸۳: من با خط و خال او تا آنکه ببستم دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من با خط و خال او تا آنکه ببستم دل آن دلبر هر جایی چون زلف شکستم دل برخاست به جور ما آن چشم سیه سرخوش در زلف سیه کارش فی الحال ببستم دل از خوردن غم جانا آمد به دهانم جان بنوازم ازین باز آر تا چند به دستم دل جان برخی روی او کردیم و به خار هجر آن یار جفاپیشه آخر به چه خستم دل من نیستی خود را در عشق تو می دانم از غصّه نمی دانم ای دوست که هستم دل جستم شب وصلش را لیکن نشدم روزی یک لحظه وصال او از دست نجستم دل گفتم بدهم دل را بر کار جهان باری وآن شوخ به یک شیوه بربود ز دستم دل جهان ملک خاتون